Τι συμβαινει εδω?

Οι δημιουργίες μου που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο αυτό, δεν έχουν βιοποριστικό στόχο, δεν έχουν αντίτιμο, όταν μαζευτούν αρκετές θα βρεθεί και κάποιος τρόπος να τις κατεβάσουν ελεύθερα όσοι ενδιαφέρονται, και το ενδεχόμενο μελλοντικής εκπόρνευσης τους, είναι μάλλον ανύπαρκτο.

Η αναπαραγωγή τους είναι όχι μόνο ελεύθερη αλλά και επιθυμιτή ακόμα και χωρίς αναφορά προέλευσης, αν και θα μου άρεσε να υπάρχει.

Όμως!
Η αναπαραγωγή των δημιουργιών με σκοπό το κέρδος, την εμπορική τους αξιοποίηση, τη διαφήμιση, ή οποιαδήποτε άλλη χρησιμοποίησή τους κρίνεται αντίθετη προς τη φύση τους και το σκοπό τους, τόσο από άτομα, όσο και από εταιρίες, οργανώσεις κτλ θα προκαλέσει οργισμένη και άκρως επιθετική συμπεριφορά.


Υ.Γ. Απαλλοτριωμένες δημιουργίες άλλων θα ανεβαίνουν μόνο για αισθητικούς - συναισθηματικούς λόγους, και όταν είναι δυνατόν με αναφορά στο δημιουργό.

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Fanzinit(ικ)a Τραγούδι(α).

Εισαγωγή, όχι και τόσο σύντομη, το ξέρω από τώρα.

Άργησα, κι αυτό το ξέρω, αλλά επέστρεψα με υλικό μπόλικο.

Αυτό που ακολουθεί είναι όλο ένα τραγούδι, που μέσα του έχει 5 αν μετρήσουμε και το intro-outro ως ένα.
Aνεβαίνει σε δύο μέρη απλά για τεχνικούς λόγους και για την ευκολία ακρόασης, στην πραγματικότητα το κάθε τραγούδι εξελίσσεται μέσα στο άλλο.

Ξεκίνησα λοιπόν να γράψω κάτι καθότι είχα όρεξη, και η αρχική σκέψη είχε μέσα της μόνο το (2) και το "αντί εισαγωγής" του fanzinita, αφού πρώτα φυσικά πήρα την άδειά του, καθώς δεν ήμουν σε kalokairisapilas φάση.

Άρχισα το intro με ένα μουσικό κουτί που μου έχει χαρίσει ο uhuru και μετά είπα να ινταστριαλίσω/νοϊζίσω λίγο. Πριν πάω στη συναυλία των neubauten.

Ετσι εξελίχθηκε το "αντί εισαγωγής" πάνω σε μπουκάλια μπύρας που έπαιζαν 2 νότες, μία γραμμή στο μπάσο (που σε κανένα μέρος δεν είναι "καθαρό") κι από πίσω σε ρόλο κρουστών έχω χρησιμοποιήσει ένα ποτήρι, ένα καπάκι κατσαρόλας, την πλάτη της καρέκλας μου, ένα κουτί κι ένα άδειο μπουκάλι νερού .
Κι επειδή χωρίς λίγο "πείραγμα" και λίγο εφέ δε γινότανε, παρόλο που μέχρι τώρα το απέφευγα, σε αυτό το κομμάτι είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ εφέ, δεν ξέρω αν θα συνεχίσω.

Αρχικά δεν χρησιμοποιούσα αφενός γιατί τα εφέ που έχω δε μου πολυαρέσουν, αφετέρου ξέρω ότι ακόμα θα έπαιζα με τα βάθια και τα ντιλέγια, ειδικά στα πρώτα 4 kalokairosapiσμένα τραγούδια που ανέβασα.

Παρακάτω...

Κατά τη διάρκεια ενορχήστρωσης και ηχογράφησης, είδα ότι αυτό που έκανα είχε συνέχεια, με πήγαινε μόνο του κάπου, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά όπως μου βγήκε με βάση τα ποιήματα του φ@ν ζην.

Αν και είχα την αίσθηση της συνέχειας λοιπόν καθ όλη τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, πλέον μπορώ να πω ότι εκτός από συνεχόμενο είναι και με ένα δικό του τρόπο κυκλικό, ή τουλάχιστον έτσι το εκλαμβάνω εγώ.

Αυτά τα όχι ολίγα και τέρμα με το μπλα μπλα.

(2), αντί εισαγωγής, Motives -κινητροποιημένος-





(2)

Μοναχικός και απόμακρος
προσωρινά μονάχα ερημίτης
μα και πραγματικά μαζί με άλλους
ανθρώπους φυλαγμένους στην ψυχή μου
εκεί με τις πολύτιμες στιγμές μου
που τους κουβαλώ μαζί σαν παραστάσεις


αντί εισαγωγής


ο μπάτσος είναι μπάτσος
ένστολη λωποδύτισσα η Δημοκρατία
η σφαίρα δε γυρίζει πίσω
με οργή μποτιλιάρισαν οι δρόμοι
τα πεζοδρόμια αναζητούν κεφάλια
χαφιέδων, παπάδων και πολιτικών
ραγίσαν οι βιτρίνες της μοιρολατρίας
φλεγόμενα άστρα της Βηθλεέμ οι τράπεζες
η εξέγερση στόλισε γιορτινά την πόλη
τα Χριστόυγεννα αναβάλλονται επ' αόριστον


Motives*

-κινητροποιημένος-

Η ζωή είναι μια διαρκής δολοφονία
που για να την διαπράξεις
πρέπει να 'χεις ισχυρά κίνητρα

Θα παρατείνω επ' αόριστον λοιπόν
το δολοφονικό μου ένστικτο της ζήσης
-φιδίσιο ανακάτεμα ύπαρξης κι ανυπαρξίας-
καλύτερα να πάω μια και καλή από ζωή
παρά να αργοσβήνω από θάνατο και πλήξη




2χ2, Ασυμφιλίωτος, (2)





2χ2

Δυο-δυο ανέβηκα τα σκαλιά
και από τον ενθουσιασμό μου
γρήγορα έχασα το μέτρημα των ορόφων

Έφτασα στο κατώφλι του έρωτα

και μόνο όταν η ράχη μου
αντίστροφα μέτρησε τα σκαλιά,
κουτρουβαλώντας,
κατάλαβα πόσο ψηλά είχα φτάσει

Δυο-δυο ανέβηκα τα σκαλιά
και από τον ενθουσιασμό μου
γρήγορα έχασα το μέτρημα των ορόφων


Ασυμφιλίωτος

Ολόκληρος
μ εκκρεμότητα
ι υπόσχεση ανεκπλήρωτη
α κομματιασμένη επιθυμία

Και ο λογισμός ένας ατέλειωτος καυγάς,

η συνείδηση μια ναυμαχία

Και αυτή η εσωτερική αντιπαλότητα
η με τον εαυτό της πυγμαχία
ωστικό κύμα
μελαγχολία

...κύηση


(2)

Μοναχικός και απόμακρος
προσωρινά μονάχα ερημίτης
μα και πραγματικά μαζί με άλλους
ανθρώπους φυλαγμένους στην ψυχή μου
εκεί με τις πολύτιμες στιγμές μου
που τους κουβαλώ μαζί σαν παραστάσεις

όπου κι αν είμαι
σε κάθε συγκίνηση μου
αναζητώ το βλέμμα τους
για να την μοιραστώ μαζί τους



Ολόκληρο το φ@ν ζην από όπου πάρθηκαν οι στίχοι θα το βρείτε ΕΔΩ!

Νιώθω ότι έχω ένα "υπόλοιπο" με στίχους από εκεί, αλλά ακόμα δεν είναι σχηματισμένο στο μυαλό μου.
Σε εκκρεμότητα παραμένουν επίσης και κάποια από το kalokairisapilas, δεν ξέρω αν θα είναι τα επόμενα, ούτε και πότε θα αναρτηθούν τα όποια επόμενα, μέχρι τότε, ελπίζω να σας αρέσει αυτό(α).

Κι αφήστε ότι έχετε ευχαρίστηση...

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

160 Χαρακτήρες.





Ερωτική εξομολόγηση σε160χαρακτήρες κ μία ψυχρή οθόνη;Χωρίς επαφή,αισθητηριακά κενό,πως πετάμε έτσι ότι νιώθουμε;Γαμώ την τεχνολογία μου!Σε ερωτεύτηκα,στο είπα;